Bu hafta kendimle biraz daha yüzleştim, öyle dersler aldım ki hemen paylaşmadan geçemedim. Bazen hayat çok basit şeylerle öğretmeyi seviyor, hani fark edince "İyi ki fark etmişim" dediğin türden.
Mesela öğrendim ki, bazen telefonu eline alıp saatlerce boş boş gezmek, beynin aslında dinlenmeye ihtiyacı olduğu anlamına geliyor. Yani kendini zorlamak yerine biraz ara vermek lazım.
Bir de insanın sevdiği insanlarla yaptığı basit sohbetlerin, en pahalı planlardan daha değerli olduğunu hatırladım. Telefonda, kahvede, yürürken… O anlarda yaşananlar, yıllar sonra bile aklına geldiğinde yüzümü güldürüyor.
Yine öğrendim ki, başarısızlık hiç de korkulacak bir şey değil. Tam tersine, bazen en güzel kapıları açıyor. O yüzden düşmekten korkma, kalkmasını bil yeter.
Son olarak, küçük mutlulukları gözden kaçırmamak lazım. Mesela pencereden içeri giren sabah güneşi, sıcak bir çay ya da sevdiğin şarkının beklenmedik anda çalması… Bunlar hayatın küçük hediyeleri.
Merhabalar.
ReplyDelete"Bu Hafta Ne Öğrendim" başlıklı bloğunuzu okudum. Hem de çok keyif alarak okudum. Bloğunuzu çok beğendim. Temanızı da çok beğendim. Kalkmasını bilirsen düşmekten korkmazsın. Ne güzl bir söylem.
Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla birlikte sağlıcakla esen kalın.
Teşekkürler güzel yorumun için abi
ReplyDelete